„დასავლეთმა უკრაინა მიატოვა“, „უკრაინა გაწირეს“, „დასავლეთი არ აპირებს უკრაინას დაეხმაროს“ - ეს იმ  ფრაზების მოკლე ჩამონათვალია, რაც ქართულ პრორუსულ მედიაში აქტიურად ტრიალებდა ომის დასაწყისშივე. მსგავსი განცხადებების გაკეთება, უპირველეს ყოვლისა, დასავლეთისადმი და დასავლური ინსტიტუტებისადმი ნიჰილისტური განწყობების შექმნას ემსახურებოდა. ევროკავშირისა და ნატოს „უმოქმედობაზე“ აპელირება ქართულ პრორუსულ მედია პლატფორმებზე 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ მიმდინარეობს იმის მტკიცებით, რომ დასავლეთი საფრთხეებისგან ვერ დაგვიცავს და ლიბერალური წესრიგი მარცხს განიცდის. რუსეთ-უკრაინის ომმა პრორუსულ ძალებს, მათ შორის, მედია პლატფორმებს, საშუალება მისცა საზოგადოების მოწყვლადობით ესარგებლათ, რაც, მათი მხრიდან, დასავლური ინსტიტუტების დისკრედიტაციის მცდელობით გამოიხატა.

​

​

​

​

„ფაქტი არის, რომ უკრაინა მიტოვეს. მიატოვეს მე ვგულისხმობ პრაქტიკულად. ეხლა განცხადებებს და რუსეთს სანქციებს დავუწესებთ, ოღონდ სანქციებზეც ბოლომდე ვერ შევთანხმდით, სვიფტიდან გამოვრთოთ რუსეთი და ბოლომდე გავანადგუროთ თუ არა ეს „ჩრდილოეთ ნაკადი 2“, ეს არაფერი დამაიმედებელი რა თქმა უნდა უკრაინისთვის არ არის, ვინაიდან უკრაინა ელოდებოდა რეალურ ეფექტურ მხარდაჭერას“  

 

 

                                                                                                  

​

გარდა იმისა, რომ ქართული პრორუსული მედია, მაგალითად, საქართველო და მსოფლიო, შეეცადა საზოგადოებაში გაჩენილი შიში დასავლური ინსტიტუტების დისკრეტიდაციისა და მათდამი უნდობლობის გასაღვივებლად გამოეყენებინა,  აღნიშნული მედიის მთავარი სამიზნე გახდა აშშ-იც. მარტის დასაწყისიდანვე მათ ბრალი დასდეს აშშ-ის ომის პროვოცირებაში იმის მტკიცებით, რომ უკრაინის ომი ამერიკული გეგმის ნაწილია და ყველაფერი რაც ახლა ხდება ამერიკის ინტერესებს ემსახურება. გავრცელდა გზავნილები, რომ აშშ სიტუაციას თავის სასარგებლოდ იყენებს და ბაიდენის ადმინისტრაცია სწორედ უკრაინის ომით ცდილობს დაცემული რეიტინგის გამოსწორებას. რაც შეეხება ამერიკის მიერ უკრაინისთვის გაწეული მილიარდობით დოლარის დახმარებას, პრორუსული მედია საშუალებები ამ ფაქტს იმით ხსნიდნენ, რომ ეს არა ალტრუისტული, არამედ ანგარებიანი ქმედებაა და ამერიკა და ბრიტანეთი „ბოლო ცენტამდე გამოსწოვენ ამ ფულს უკრაინელებს და სანამ არ გადაახდევინებენ, მონებათ ეყოლებათ“. სწორედ ამიტომ, არცერთ მათგანს არ ავიწყდება იმ თანხის დასახელება, რა რაოდენობის იარაღი მიაწოდეს უკრაინას.

 

​

 

 

"ამ ომის გაჩაღებაში ბრალს ვდებ ამერიკის შეერთებულ შტატებს, ამ ქვეყნის ადმინისტრაციამ, რომელიც წლებია, იღვწის რუსეთსა და უკრაინას შორის ომის გასაჩაღებლად, ბოლოს მაინც მიაღწია დასახულ მიზანს _ ერთი მოდგმის ხალხს ერთმანეთს ახოცინებს, თვითონ კი განზე დგას და იცინის" 

 

                

​

 

                            

ამერიკის მიმართ წაყენებული ბრალდებების გარდა, ანტიდასავლური განცხადებების კიდევ ერთ მთავარ ნარატივს წარმოადგენდა მტკიცება, რომ საქართველო და უკრაინა ფუჭად ელიან ევროკავშირში ან ნატოში გაწევრიანებას, ვინაიდან არც საქართველო და არც უკრაინა დასავლეთისთვის პრიორიტეტს არ წარმოადგენს და ჩვენი ქვეყანა რეალურად „არავის ადარდებს“. ისიც უნდა აღინოშნოს, რომ მსგავსი განცხადებები სიახლე სულაც არ არის და მრავალი წელია პრორუსული ნარატივის ძირითად ელემენტს წარმოადგენს.

​

მათი ერთი ნაწილი ამტკიცებს, რომ საქართველოც და უკრაინაც მანიპულაციის მსხვერპლია, ვინაიდან დაგვაჯერეს, რომ ამ ქვეყნებს ევროკავშირში ან ნატოში გაწევრიანების პერსპქტივა ჰქონდათ. რეალურად კი ნატოში გაწევრიანება უტოპიაა და ამის დასამტკიცებლად "ევროპელი პარტნიორების" განცხადებებს იხმობენ. 

​

​

​

​

​

„ყველას მშვენივრად ესმის რომ როგორც უკრაინას ასევე საქართველოს, არავინ არ მიიღებს ვერც ნატოში რა თქმა უნდა და მით უმეტეს არც ევროკავშირში ...  აი ამ ნაბიჯით ცდილობს ოპოზიციის ასე ვთქვათ პრეტენზიებზე რომ ხელისუფლება პრორუსულ ნაბიჯებს დგამს აი ამ ბრალდებების განეიტრალების მცდელობაა“ 

​

​

​

​

​